16 Ιουνίου 2010

Αλήθεια και ψέμα

Μια φορά και έναν καιρό ήταν κάποτε η Αλήθεια , και ήταν μια πανέμορφη γυναίκα.Όλος ο κόσμος την αγαπούσε και την έβαζε στο σπίτι του. Από την άλλη μεριά, ένα κακάσχημο τέρας, που μόνο στην όψη του τρόμαζε τους ανθρώπους, αναγκαζόταν να ζει κρυμμένο στις σπηλιές και πάντα έβρισκε τις πόρτες του κόσμου κλειστές...

Έτσι λοιπόν αποφάσισε να κυρήξει πόλεμο στην αλήθεια...

Βρέθηκαν σε ένα ξέφωτο έτοιμοι για Μάχη .. Δέκα μέρες και δέκα νύχτες πάλευαν ασταμάτητα,τα σπαθιά τους έβγαζαν φλόγες,τίποτα δεν σταμάταγε το Ψέμα μέχρι να υπάρξει κάποιος νικητής. Η Αλήθεια πάλευε με όλη της την δύναμη. Η κούραση ήταν χαραγμένη στα πρόσωπα τους , αλλά κανείς νικητής κανείς νικημένος ακόμα.

Για μια στιγμή βρήκαν το κουράγιο να σηκώσουν και οι δυο τα σπαθιά τους, η ένταση ήταν στο ζενίθ της, ο στόχος ήταν το κεφάλι του αλλουνού... Τι σύμπτωση όμως... Η Αλήθεια κατάφερε να κόψει το κεφάλι του Ψέματος και το Ψεμα να κόψει το κεφάλι της Αλήθειας...

Για μια στιγμή σιγή... Άρχισαν να ψάχνουν στα τυφλά τα κεφάλια τους. Δυστυχώς όμως η Αλήθεια πήρε το κεφάλι του Ψέματος και το Ψέμα το κεφάλι της Αλήθειας.....

Και απο τότε ο κόσμος δυσκολεύεται να τους αναγνωρίσει.. Το ψέμα γίνεται αλήθεια και η αλήθεια ψέμα.....

Καλό και κακό

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας ιερωμένος πολύ ευσεβής. Ήταν μάλιστα και πνευματικός κι εξομολογούσε τους πιστούς. Έτσι, έκρινε τα αμαρτήματα των ανθρώπων και τους έβαζε να μετανοούν. Έφτασε να πιστεύει πως ξέρει τι είναι το καλό και το κακό.

Ένα πρωί, του εμφανίστηκε ένας άγγελος. "Ο Θεός με έστειλε για να σου δείξω κάτι", του είπε. Τον πήρε και τον μετέφερε με θαυμαστό τρόπο πίσω από ένα θάμνο. "Πες μου τι βλέπεις;", τον ρώτησε. "Βλέπω έναν πλάτανο με παχύ ίσκιο και μια βρύση με δροσερό νερό να ρέει πλάι του", αποκρίθηκε αυτός. "Τώρα θα πρέπει να μου ορκιστείς ότι δεν θα επέμβεις ή έστω μιλήσεις, ό,τι και να δεις να συμβαίνει", τον πρόσταξε ο άγγελος. Ο ιερέας ορκίστηκε με κατάνυξη.

Μετά από λίγο, εμφανίστηκε ένας πλούσιος με το άλογό του και σταμάτησε να πιει νερό και να ξαποστάσει. Ήπιε νερό και ξάπλωσε για λίγο κάτω από το δροσερό ίσκιο του πλάτανου, όπου πήρε έναν υπνάκο. Ύστερα ξύπνησε, ανέβηκε στο άλογό του και συνέχισε το δρόμο του, αφήνοντας όμως πίσω του ένα πουγγί παραγεμισμένο με χρυσές λίρες.

Μετά από λίγη ακόμη ώρα, ένας δεύτερος άνθρωπος εμφανίστηκε πεζός και σταμάτησε να πιει νερό. Ξαφνικά, είδε το πουγγί με τις λίρες, το σήκωσε και άρχισε να χοροπηδά από χαρά. Έβαλε το πουγγί στην τσέπη του και χωρίς να χάσει καιρό, έτρεξε να εξαφανιστεί.

Λίγο αργότερα, ένας τρίτος άνθρωπος, έφτασε κι αυτός στη βρύση. Την ώρα όμως που έπινε νερό, επέστρεψε ο πλούσιος, ο οποίος είχε στο μεταξύ αντιληφθεί ότι είχε χάσει το πουγγί του και γύρισε να το αναζητήσει. Μόλις λοιπόν είδε τον άλλο άνθρωπο, άρχισε να τον κατηγορεί ότι του έκλεψε το πουγγί με τις λίρες και να του ζητά να του τις επιστρέψει. Άρχισαν να καυγαδίζουν και πάνω στον καυγά, ο πλούσιος έσπρωξε απότομα τον άλλο, εκείνος έπεσε στο έδαφος κι έσπασε το σβέρκο του σε μια απ' τις ρίζες του πλάτανου. Ο πλούσιος πανικόβλητος, ανέβηκε στο άλογό του κι εξαφανίστηκε...

"Πες μου τώρα", είπε ο άγγελος στον ιερέα. "Τι πιστεύεις γι' αυτά που είδες, ήταν καλά ή κακά;"
"Καλέ μου άγγελε", απάντησε εκείνος, "η ψυχή μου είναι βαριά από το κακό που είδα να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μου, χωρίς να μπορώ να αντιδράσω. Ο ένας έκλεψε το πουγγί που δεν ήταν δικό του, ο άλλος κατηγόρησε άδικα έναν αθώο άνθρωπο και από πάνω τον σκότωσε, χωρίς μάλιστα να τιμωρηθεί."

"Δεν γνωρίζεις όμως ακριβώς την ιστορία", αποκρίθηκε ο άγγελος. "Ο πλούσιος που ήρθε πρώτος στη βρύση, είχε καταπατήσει τα χωράφια του δεύτερου και τα δικαστήρια τον είχαν δικαιώσει, όπως κάνει πάντοτε η ανθρώπινη δικαιοσύνη, ν' αδικεί τους φτωχούς και να αθωώνει τους πλούσιους. Η θεία δικαιοσύνη όμως απαιτούσε ο πλούσιος να πληρώσει το χρέος του και αυτός ήταν ο τρόπος που επέλεξε ο Θεός για να συμβεί αυτό.
Ο τρίτος άνθρωπος, αυτός που σκοτώθηκε, είχε δολοφονήσει τον αδελφό του, χωρίς να το υποψιαστεί κανείς, ούτε και να τον κατηγορήσει. Οι τύψεις του όμως ήταν τέτοιες, που γονατιστός παρακάλεσε το Θεό να τον απαλλάξει απ' το βάρος που κουβαλούσε. Αυτός ήταν ο τρόπος που βρήκε ο Θεός για ν' ανταποκριθεί στην προσευχή του.
Όσο για τον ίδιο τον πλούσιο, μετά από αυτό που έκανε, χάρισε την περιουσία του στους φτωχούς και πήγε να γίνει ιεραπόστολος, προσφέροντας τεράστιο ανθρωπιστικό έργο στην Αφρική και σώζοντας πολλές ζωές."
Ο ιερέας κοίταξε τον άγγελο εμβρόντητος, μην ξέροντας τι να πει. "Πήγαινε λοιπόν εν ειρήνη", τον αποχαιρέτησε ο άγγελος "και να θυμάσαι πόσο λίγα γνωρίζεις, ώστε να μπορείς ν' αποφασίσεις τι είναι καλό και τι κακό."

15 Ιουνίου 2010

Όλοι θέλουν την αγάπη

Πως μπορείς να διδαχτείς την αγάπη; Πως μπορείς να μάθεις ν' αγαπάς αληθινά με όλη σου σου την καρδιά, όλους. Να γίνεις ο αλχημιστής των τοξικών συναισθημάτων και να μετατρέψεις τα αρνητικά συναισθήματά σου σε αγάπη. Να βρεις την αγνή, αληθινή, άδολη αγάπη. Αυτή που μια ζωή σου λένε πως πρέπει να έχεις και πάντα βρίσκεσαι ελλιπής.

Λόγια


Ο λόγος που χρησιμοποιούμε καθημερινά είναι υπεύθυνος για το πλάνο της ζωής που θα ζήσουμε, θέλουμε δε θέλουμε. Είναι ο μαγνήτης που έλκει το πρότυπο ζωής που θέτουν τα λόγια που αφήσαμε τόσο απερίσκεπτα να ειπωθούν και εκθέτουν τη ζωή μας σε κίνδυνο και μάλιστα με συναίνεση της δικής μας βούλησης. Λέμε πολλές φορές, πως δεν περιμέναμε έτσι τη ζωή μας. Άλλα σχέδια είχαμε γι αυτήν. Άλλα λόγια όμως δεν είχαμε;

4 Ιουνίου 2010

Πλούτος




Ο πραγματικός πλούτος είναι η επίγνωση του είναι μας, η ανακάλυψη του ανώτερου όντος μέσα μας, η έλλογη και συνειδητή χρήση του λόγου που διαμορφώνει το μέλλον μας, η διαδικασία του γίγνεσθαι και η ωριμότητα της αγάπης μέσα μας

Φτωχός



Φτωχός είναι αυτός που δεν μπορεί ν' αντιληφθεί τον πλούτο που τον περιβάλλει. Γιατί ο πραγματικός πλούτος δεν είναι ο υλικός, αλλά ο πνευματικός που δεν εκπίπτει, δεν μειώνεται αλλά μόνο αυξάνεται.Είναι ο πλούτος που ποτέ δεν θα χρειαστεί να παλέψεις για να τον κερδίσεις, δεν είναι κρυμμένος και δεν πρέπει να απομακρυνθείς για να τον ζήσεις. Και αυτό συμβαίνει γιατί τον φέρουμε μέσα μας. Αν σιγήσουμε τις εσωτερικές θλιμμένες φωνές, τότε θα τον ανακαλύψουμε

2 Ιουνίου 2010

Κατώτερος άνθρωπος

 

Ζήσε στη ζωή, όχι στην αυτολύπηση. Τάϊσε την καρδιά σου και όχι τη λύπη σου. Αγάπησε το σύμπαν, τα πάντα γύρω σου, ό,τι σε περιβάλλει. Νιώσε την αγάπη μέσα σου και διοχέτευσέ τη γύρω σου. Γιατί αυτό που δίνουμε είναι που μετρά. Αυτό που είμαστε.Το σύμπαν ολόκληρο μπορεί να μας προσφέρει τα πάντα, μπορεί να μας αγαπήσει και να μας κάνει να αισθανόμαστε καλά, δεν σημαίνει όμως πως θα είμαστε πλήρεις. Αν εμείς δεν αγαπήσουμε, δεν προσφέρουμε είμαστε ελλιπείς στην αγάπη.

O δρόμος είναι ένας



Η αγάπη. Ο δρόμος της καρδιάς που ξέρει ν' αγαπά, να προσφέρει, να ταπεινώνεται, να θυσιάζεται και το βασικότερο να περπατά ισορροπημένα συνεχώς, αδιάκοπα, αβίαστα στο δρόμο της αγάπης.

Εργασία και ψυχική ασθένεια

Εξελίσσεται σε Νο 1 ασθένεια παγκοσμίως με γοργούς ρυθμούς. Την νοιώθουμε κάποιες φορές, αν και δεν την ξέρουμε πραγματικά! Ποια; Την κατάθλ...